Het instituut “kerk” en de z.g.n. “sacramenten” belicht vanuit een stukje kerkgeschiedenis.
U vindt hieronder een aantal links naar “Kompendium der Kirchengeschichte” van Karl Heussi. Een boek met een kleine 600 pagina’s. De meeste theologen hebben in hun studie dit lijvige boek in het Duits doorworsteld voor hun tentamen “kerkgeschiedenis”.
Om te beginnen: Het woord “sacrament” komt in de Bijbel niet voor.
Het is een woord dat door de vroege Rooms Katholieke kerk bedacht is vanuit een “magisch sacramenteel denken”, overgenomen vanuit een heidense cultuur.
De gedachte is dat alleen de kerk als instituut de genade van God kan verlenen door middel van sacramenten, waardoor de gelovige behouden kan worden en vergeving van zonden kan krijgen.
Link “Extra ecclesiam nulla salus” (Buiten de kerk is er geen redding):
https://archive.org/details/kompendiumderkir0000heus/page/72/mode/2up?ref=ol&view=theater&q=%22Extra+eccelesiam+nulla+salus%22
In de heidense cultuur kende men offerdiensten met priesters, waarbij door middel van offers en magische handelingen bovennatuurlijke krachten, zegeningen en vervloekingen aan mensen verleend konden worden.
Vanuit deze gedachte heeft men bij het samengaan van kerk en staat het sacrament van de eucharistie ingesteld. Daarbij waren priesters nodig om het offer van Christus opnieuw te herhalen in het sacrament van de eucharistie. Op deze manier konden de gelovigen die daaraan deelnamen de genade van Christus ontvangen.
Men sprak over “gratia infusa”. D.w.z. dat alleen door middel van het sacrament de gelovige met de genade doordrenkt kon worden.
Link “gratie infusa”: https://archive.org/details/kompendiumderkir0000heus/page/136/mode/2up?ref=ol&view=theater&q=%22gratia+infusa%22
Bij de reformatie heeft men hiermee geworsteld.
Maar helaas is men niet losgekomen van deze “magisch sacramentele gedachte” bij de kerkelijke leer van de “sacramenten” en de daarbij behorende leer m.b.t. “de kerk als instituut”.
Dat betekent dat in de dogmatiek van de Rooms Katholieke Kerk en van de huidige Reformatorische Kerken de leer over het instituut “kerk” (de “ecclesiologie”) en de leer over de sacramenten bijbels gezien heroverwogen dienen te worden.
De kracht van de reformatie is dat ze hebben beleden: “Alleen door geloof en alleen door genade” kun je deel krijgen aan Jezus Christus, en daarmee aan het eeuwige leven door Gods vergeving, verlossing, aanvaarding en de vernieuwing door de Gods Heilige Geest.
Door geloof en genade krijgen wij door Gods Heilige Geest deel aan het Lichaam van Christus, die ene Gemeente en Kerk van Jezus Christus, die uit alle wederom geboren kinderen van God bestaat, door alle eeuwen heen en over de hele wereld door één Geest met elkaar en met Christus verbonden.
Een overal waar twee of drie samenkomen in de naam van Jezus Christus heb je een samenkomst van die ene Gemeente van Christus.
Alle menselijke instituten en denominaties ten spijt.
Link “magisch sacramenteel denken”:
https://archive.org/details/kompendiumderkir0000heus/page/62/mode/2up?ref=ol&view=theater&q=magisch-sakramentalen
Ten aanzien van de kinderdoop wordt algemeen aangenomen dat pas in de 3de eeuw vanuit dit “magisch sacramenteel denken” men hiertoe is overgegaan.
Link “Kindertaufe”: https://archive.org/details/kompendiumderkir0000heus/page/112/mode/2up?ref=ol&view=theater&q=Kindertaufe
Alleen door Gods Heilige Geest krijg je de zekerheid dat je behouden bent en dat je naam staat opgeschreven in het “boek des levens”,
krijg je de zekerheid dat door de genade van Jezus Christus al je zonden vergeven en weggedaan zijn en je met God verzoend bent en
krijg je de zekerheid dat je door Jezus Christus eeuwig leven hebt gekregen en als Gods kind bent aangenomen.
Kortom:
De kerk als instituut kan niet door middel van sacramenten de genade, vergeving en redding van God je geven, maar alleen Jezus Christus zelf, die door Zijn Heilige Geest je deel geeft aan Zijn lijden en sterven, waardoor je verzoening, vergeving en verlossing ontvangt en door Zijn Heilige Geest je deel geeft aan Zijn opstanding, aan het Koninkrijk van God, aan het feit dat Jezus Christus aan de rechterhand van de hemelse Vader zit en alle macht heeft gekregen in hemel en op aarde, waardoor je eeuwig leven ontvangt en met Gods Geest toegerust wordt om met Jezus Christus de rest van jouw leven een leven van overwinning te hebben, Gods wil te verstaan en uit te groeien naar Gods beeld, zoals God de mens oorspronkelijk bedoeld had.
En let wel: Alleen Gods Heilige Geest geeft je door het wonder van de wedergeboorte deel aan die ene Kerk van Jezus Christus.
In een Bijbelse geloofsgemeenschap wordt het ambt van alle gelovigen gezien en is een ieder met Christus bekleed en daarmee bekleed met Zijn bevoegdheid om in Zijn naam in alle opzichten te handelen.
Voorgangers, opzieners, oudste, diakenen hebben in dat opzicht geen bijzondere positie. Ze zijn geroepen om te dienen en niet te heersen. Elke vorm van macht, machtsmisbruik en manipulatie zou in de gemeente van Jezus Christus niet mogen voorkomen. De organisatie binnen een geloofsgemeenschap moet ten dienste staan van de organische werking van het Lichaam van Christus.
Iedere gelovige moet daarmee de ruimte krijgen om rechtstreeks vanuit het Hoofd, Jezus Christus, optimaal te kunnen functioneren met de gaven en bedieningen die God aan ieder in het bijzonder toedeelt.
Dan komt er ruimte voor de bediening van een apostel, profeet, herder, leraar. Avondmaal wordt een krachtige gedachtenismaaltijd, waarin de dood en opstanding van Jezus Christus beleden wordt.
Doop wordt een bede van een goed geweten van degene die tot bekering is gekomen en de Here Jezus als zijn persoonlijke Verlosser en Heer heeft aanvaard.